Dag 7 Steenbergen

Route: naar de Canadian Rockies

Gemaakt door: Willie

Afstand: 338 mijl (waarvan 57 gebruikt om de bergen vanaf de andere kant te bekijken)

Reistijd: 12 uur 59 minuten, inclusief diner

Gemiddelde snelheid: 26 mijl/uur

Laagst gemeten temperatuur: 46º F

Hoogst gemeten temperatuur: 63º F

Beoordeling: 8.8

Beer op de weg

's Morgens vroeg vertrokken en de bergen zien ontwaken. De mist en wolken verdwijnen door het toenemende zonlicht en de temperatuur loopt langzaam op.

Peter zag 1 bruine beer, hij kon de andere niet zien. Jammer genoeg was de beer al dood en is er geen foto van gemaakt.

 We hadden al gehoord van Ron dat er hard werd gereden op één van de twee wegen in BC en ook wij hebben daarvan "genoten". Maar ja, als je die route als woon-werkverkeer moet rijden, dan wordt het nog saaier dan in de belevingswereld van Peter.

Ooit heeft iemand eens gezegd: "Een rots is een rots. Gas erop!!" Maar deze rotsen zijn erg mooi aangelegd. Moet een goede architect zijn geweest.

We dronken koffie in the historic town of Revelstroke. Een "oud" stadje, waar de gevels in oude stijl zijn opgetrokken.

Het parkeren gaat steeds beter!

De hele weg bracht ons langs schitterende bergen, waar het begin van de herfst al zichtbaar begon te worden. Meertjes, meren en rivieren draaiden ook lekker met ons mee.

Ook verschillende goederentreinen tegengekomen. Eén trein trekt meer wagons dan er bij ons in een jaar over de Betuwelijn worden getransporteerd.

Komen jullie uit Holland??

We hadden onze lunch in een Legendz Family Restaurant. In oude rock 'n roll stijl ingericht.

Ze serveren hier voor slechts $7,95 een cold turkey. Dat kost je in Amsterdam meer!

Conny was onze serveerster. Ze was erg vlot en zeker niet blond.

Toen ze aan onze tafel kwam, vroeg ze of we uit  Holland kwamen. Dat was sterk (straf voor Belgen). We werden eerder al verdacht uit Frankrijk of Duitsland te komen. Eindelijk iemand die het goed had en waarschijnlijk ook nog wist waar Holland lag...

Mijn bestelling werd goed uitgevoerd. Ik bestelde een hamburger zonder broodje, saus en kaas en met  een paar geroosterde volkoren boterhammen zonder boter. Zal Stevie vragen of dat goed was.

Conny vroeg of ik de patty (=de plak vleesachtig materiaal) op of naast de boterhammen wilde hebben. Ik verzocht haar de boterhammen links te leggen en de patty rechts ernaast.

Maar waar moet de salade dan? 

You know what? It will be me a sausage. I will mix it up anyway.

Rocky Mountains

Je kunt het geloven of niet, maar het is echt waar. Toen ik de grens tussen BC en Alberta passeerde en dus  Rocky Mountains National Park inreed, begon ACDC het nummer "Let there be rock" te spelen op mijn iPhone. Nou, meneer Wisselstroom-Gelijkstroom, er was plenty of rock. Wel jammer dat de radius van de kleinste haarspeldbocht ongeveer 7 mijl is, dus lekker bochtjes maken is er op de hoofdweg niet bij.

Hier wat impressies:

Een bijzonder stukje natuur was the Natural Bridge.

Door de natuur een brug gemaakt in de rotsen.

Tanken


De leider wist dat er in Canada 3,8 keer meer getankt moest worden dan in USA, maar toch nam hij onbegrijpelijke en onvoorspelbare beslissingen.

Toen we voor Banff waren, besloot de leider van de dag rechtsaf te gaan richting Radium. Hij passeerde een bord, dat aangaf dat de eerstvolgende tankgelegenheid over 104 kilometer zou zijn (in Canada hanteren ze het metrisch systeem). Ik schatte in, dat ik nog zeker 20 mijl zou kunnen rijden tot ik over zou moeten schakelen op de Manus-mode en daar had ik geen trek in. Dus gestopt en een kwartier gewacht in de hoop dat de drie kinders terug zouden komen.

Er kwam een jongeman aangelopen, die mij bevestigde dat het zeker 100 km rijden was, als we richting Radium zouden rijden alvorens er een tankgelegenheid zou opdoemen.

Maar misschien was er bij het kruispunt waar de waarschuwing stond een tankstation.

Ik heb Willie een SMS gestuurd dat ik eggs for my money had gekozen en naar olie ging zoeken.

De man had gelijk, er was een tankstation. Bijna niet aangegeven, maar wel gevonden.

De kinders waren echter doorgereden en stonden, hingen of lagen daar op mij of op een wonder te wachten. In plaats van naar olie te zoeken hebben Willie en Peer Gert op onderzoek uitgestuurd.

De leider hield vanwege de koude wind zijn muts maar op.

Nadat Gert mij met een afgetankte Wing had gevonden zijn we samen weer naar W en P gereden. Na overleg besloot de leider om ook omelet for his dollars te kiezen, dus weer terug naar het onvindbare tankstation.
Ondanks duidelijke instructies, waarschuwingssignalen met toeters, bellen lichtsignalen en armzwaaierijen week Willie niet van zijn volledig verkeerd gekozen pad af en ging richting Banff.
Ik moest voor een stoplicht wachten en ben ze maar weer gaan opzoeken.
Uiteindelijk waren we weer bij elkaar op een kleine drie kilometer van Banff, alwaar ook de mogelijkheid tot tanken werd geboden.
Maar nee, ze draaien over de middenberm om en gaan weer terug naar het onvindbare tankstation.
Nu was ik het en ze weer helemaal kwijt.
Dus maar weer er achteraan geknord en uiteindelijk heeft de grote hereniging toch nog plaats mogen vinden.

Van blijdschap en dankbaarheid hebben twee kinders de ruit van mijn Wing schoongemaakt, gepoetst en afgedroogd.

Voor morgen staat de rit richting Glacier op het programma.