Route: West Glacier naar Corville
Gemaakt door: Willie
Afstand: 377 mijl
Reistijd: 11 uur 21 minuten (waarvan 1 uur 27 minuten koffie drinken bij een Safeway)
Gemiddelde snelheid: 33 mijl/uur
Laagst gemeten temperatuur: 46º F
Hoogst gemeten temperatuur: 87º F
Beoordeling: 7,5
We hadden ontbijt bij de jager en daarna op weg naar I-90. De weg er naartoe was rustig en van goede kwaliteit. Koffie gedronken bij een Subway, waar de concurrent zich had gevestigd op het parkeerterrein.
Over de I-90 valt weinig positiefs te melden, behalve dat we lekker opschoten met 75 mijl/uur. Wel mooie stukken met lange bochten, hoogteverschillen en voor zover mogelijk mooie uitzichten.
Even vlug door Idaho gereden. Volgens ingewijden komen daar alleen assholes vandaan.
We hebben de lunch genuttigd bij Longhorn Barbecue, niet te verwarren met Longhorn Steakhouse. Maar zet hem gerust op je lijst, want the food is good!
Volgens de uitbater is de eigenaar in Texas begonnen en toen naar het Westen gegaan. Maar ja, als je kar er zo uitziet na zo'n rit wordt het natuurlijk wel lastig om nog veel mijlen te maken.
Het landschap na de snelweg was schitterend (saai). Als je als boer daar moet gaan hooien, hoef je in ieder geval niet meer naar Six Flags om je portie kurkentrekker te gaan halen.
Ook hier veel invloeden van Indianen.
Uiteindelijk gestopt bij een Safeway In Colville. Het laatste stuk ging gelukkig bergaf, zodat ik een paar mijl in zijn vrij en met uitgezette motor naar beneden kon rollen, want we reden allemaal een behoorlijke tijd in de Manus-mode.
De Safeway klantenkaart gaf ons ook nog een $ 0.02 korting per gallon. En dat is toch bij een tankbeurt voor 4 Goldwings al gauw een kleine 38 cent!!
Na harde onderhandelingen hebben we gekozen voor een overnachting in Benny's Colville Inn. Was prima in orde en voordelig!
In opdracht van de Michelin gids hebben we de plaatselijke saloon met een verrassingsbezoek vereerd en onderzocht of de geboden maaltijden in aanmerking komen voor het ontvangen van de felbegeerde ster.
Willie heeft een deal gemaakt met, goh, hoe heet ze nu ook alweer, en de kok was zeer vereerd en bracht ons zijn Fantasy of the Chef.
Unaniem verkozen tot de beste culinaire creatie tot nu toe. Alleen jammer dat het knisperen van de verse sla niet hoorbaar was door de grommende geluiden die de jukebox eruit duwde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten